De laatste 2 jaar merkt Ingrid Gomersbach, docent godsdienst/ levensbeschouwing tijdens haar lessen levensbeschouwing dat de komst van vluchtelingen veel emoties losmaakt. Discussies hierover verlopen vaak fel. Vorige maand ontstonden in klas B2F twee kampen die ruzie met elkaar kregen nadat een groepje leerlingen van mening was dat “buitenlanders” terug moesten naar hun eigen land. Zij nuanceerden hun standpunt nog door te zeggen dat de “buitenlanders” uit hun klas wel mochten blijven.

Onlangs kwam Ola in klas b2F. Ola komt uit Syrië. Zij was voor de oorlog begon docent aan de Universiteit in Raqqa. Ze vertelt haar verhaal. Over hoe ze vlucht uit Raqqa nadat haar man ziet hoe zijn collega-rechters worden doodgeschoten en hijzelf weet te ontsnappen aan IS. Hoe ze tijdens haar vlucht naar Turkije een miskraam krijgt na een val van een muur die ze over moest. Hoe ze uiteindelijk in Nederland is gekomen en daar inmiddels is bevallen van een zoon. Ze vertelt dat ze terug wil naar Syrië om het land na de oorlog op te bouwen. Tot die tijd vindt ze het heel belangrijk dat haar zoon een goede opleiding krijgt. Tot slot nodigt Ola alle leerlingen uit bij haar te komen eten. Gastvrijheid en lekker eten zijn volgens haar een belangrijk onderdeel van de Syrische cultuur.

Het verhaal van Ola heeft indruk gemaakt op de leerlingen. Door het persoonlijke contact zijn de leerlingen erg betrokken. Ze luisteren aandachtig en stellen goede vragen. Tijdens een nabespreking vertellen leerlingen dat het verhaal van de vluchteling een van de lessen is die hen dit jaar het meest is bijgebleven.

Hieronder wat reacties van leerlingen:

“Ik keek eerst anders naar vluchtelingen dan voor het gesprek bij godsdienst. Ik vond het goed dat dit geregeld was, want misschien kijken meerdere mensen nu anders naar vluchtelingen”.

“Ik dacht dat het een beetje meeviel met de oorlog maar het is erg erg. Want alle huizen liggen overhoop en daar kan ik me mee inleven. Het is heel erg en de regering moet er iets aan doen”.

“Ik vond het wel leuk en wel zielig dat ze alleen moest bevallen”.

“Ik vond het leuk dat ze er was en ik vond het verhaal dat ze vertelde best erg. Ik heb geen ander beeld gekregen van vluchtelingen want ik vond het altijd al erg zielig. Ik hoop dat het goed met haar komt en met haar man en kind. Ik hoop dat ze ooit weer veilig terug kan gaan naar haar eigen land”.

Bron & foto: SKOV