Dichter en Volendammer Evert Smit is vanaf vandaag de eerste Dichter des Waterlands. Deze eretitel mag hij een jaar lang dragen. Zijn benoeming is het resultaat van een spannende dichtwedstrijd tussen dichters uit de regio.
De jury was unaniem en roemde zijn talent: ‘Dit zijn gedichten die je graag opnieuw wilt lezen.’ Evert werd afgelopen vrijdag al in het diepst geheim benoemd door Vincent Tuijp, wethouder Samenleving van de gemeente Edam-Volendam. Dit feestelijke moment vond plaats in de bibliotheek van Volendam. De wethouder overhandigde hem hierbij een unieke stempel waarmee hij zijn werk voortaan kan signeren.
Opdracht
Naast titel en stempel krijgt Evert ook een opdracht mee. Hij zal gedurende het jaar gedichten schrijven over gebeurtenissen in Edam-Volendam en de omgeving. Daarnaast organiseert de dichter samen met Bibliotheek Waterland vier avonden rondom poëzie en lezen. Gedurende het jaar zullen zijn gedichten verschijnen in de verschillende lokale kranten en via de online kanalen van gemeente en bibliotheek. Aan het einde van het jaar verschijnt er een bundel met zijn mooiste gedichten.
De jury, bestaande uit schrijver Kasper van Royen, dichter Sijmen Tol, bibliotheekprogrammeur Femke Frantzen en literatuurwetenschapper Frank Bond, roemde Evert Smit om zijn toegankelijke spel met taal vol krachtige beelden en een interessante gelaagdheid. ‘We waren blij verrast door de voortreffelijke aanmeldingen van dichters uit de hele omgeving. Van de uitschieters viel Evert Smit op als de meest pakkende. Een uitstekende eerste ambassadeur voor de woordkunst in onze gemeente’ licht Frank Bond toe.
Alle andere dichters die zich hebben aangemeld worden betrokken bij het vervolg van deze campagne: het vormen van een dichterskring Edam-Volendam en deelname aan Dichter des Waterlands evenementen in de bibliotheek. Ook zal er in het primair en voortgezet onderwijs aandacht worden besteed aan de Dichter des Waterlands, waarbij jongeren worden uitgenodigd om mee te dichten.
De Twee winnende gedichten van Evert
(Dylan)
Highway 51, dwars door Waterland
Waaierend freewheelen in oker jas
Langs schoorstenen van vrede staart
alleen, een dakloos rollende steen
Onzin, ach, in je lied te verdwalen
Praten in zinnen van jou, het lukt
Maar in hemelsnaam, waar is die poort
naar jouw aarde, besta je wel?
Met je akoestische schatkaart
zul je me bezweren, tot ik de laatste voetnoot
van je blues hoor kraken. Grijze groef,
uit de verte zit je naast me
Rood-wit-blauw
Moed verschijnt in lagen
van lucht en vochtige aarde
Zonder kleur geen diepte
vanwaar wij liggen, zonder te verlagen
Waterdragend tot het eind
Doordrenkt van hand in hand
In elkaars diepte het hoogste
Dapper werend lagenland
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.