Edam – “Zo gaat het er dus uit zien als de plannen doorgaan. Van het groen in de polder blijft niets meer over”, vertelt Marianne Jonkman met een flyer in de hand aan een man uit Edam op de wekelijkse markt. Marianne en vier andere vrouwen voeren actie om Edammers te overtuigen dat de Purmer aan de rand van hun vestingstadje niet volgebouwd moet worden worden met bedrijven, industrie en een nieuw stadion voor FC Volendam.

Er ligt nog niets vast maar de plannen voor de Purmer zijn er al lang. De gemeente Edam-Volendam geeft de bewoners tot 6 juni gelegenheid om een visie in te dienen voor het gebied. Het is bekend dat de gemeente de bedrijven die nu aan de Julianaweg in Volendam zitten graag naar de Purmer wil verhuizen. Zo komt er ruimte voor woningbouw.

Groene buffer

Maar de strijdbare bewoners verenigd in de werkgroep ‘Purmer Industrievrij’ zien dat helemaal niet zitten. “Het is er nu zo prachtig”. zegt Madelon Cazemier van de werkgroep. “Daar wordt ook ontzettend veel gebruik van gemaakt. Door wandelaars, vogelliefhebbers en fietsers. Het is een heerlijke groene buffer tussen Edam en Purmerend en het zou doodzonde zijn als dat er niet meer zou zijn.” De meeste Edammers op de markt luisteren geduldig naar de argumenten van de dames. En bijna zonder uitzondering zijn ze het eens met de actievoerders. Een man heeft zo zijn twijfels, want zo zegt hij: “Je wil toch ook een toekomst voor je kinderen en kleinkinderen. Die moeten ook ergens wonen.”

Schandalig

Marja van Pietersom woont pas sinds oktober in Edam. “Ik heb altijd in het buitenland gewoond en gewerkt.” Ze vond een prachtige oude woning aan de rand van Edam. “Overal in en rond mijn huis, vanuit de woonkamer, de slaapkamer of vanaf het terras kijk ik op de Purmer polder. En ’s ochtends hoor ik de vogeltjes fluiten.” Een hemels genot, vindt zij zelf. Alleen is er één ding: niemand heeft hij haar ingelicht toen zij het huis kocht over de industriële bouwplannen. “Ik heb er zelfs naar gevraagd. Bij de gemeente en de makelaar. Niets is mij verteld. En ik kende hier voorheen ook niemand. Ik vind het schandalig.”

De dames van de werkgroep Purmer Industrievrij hopen dat hun visie op een groene polder door de gemeenteraad wordt overgenomen. Als dat niet zo is, gaan ze andere acties bedenken. “We zijn van de lange adem”, zegt Marianne. “En geven ons zeker niet gewonnen.”

(Bron: NH Nieuws – Michel Gijselhart)