Beeldhouwer Rob Cerneüs is eerder deze week op 77 -jarige leeftijd in zijn woonplaats Monnickendam overleden. De in de Jordaan geboren en getogen Cerneüs werd bekend met beelden van Johnny Meijer en Manke Nelis op het Johnny Jordaanplein in Amsterdam, maar hij maakte honderden beelden die door heel Nederland verspreid staan.
Vijf jaar lang ging Cerneüs met verslaggever Ron Flens voor het programma Van Zuks Dus van NH (destijds RTV NH) op pad. Voor de rubriek Uit de Kunst ging hij langs bij kunstenaars, musea en galeries om kunst op een luchtige manier bij een breder publiek bekend te maken.”Ik vind het heerlijk om even mijn handen rust te geven en voor tv op pad te zijn”, zei hij destijds over zijn rol als verslaggever.
Nooit uitgewerkt
De Monnickendammer maakte honderden beelden waarin hij een mooie vrouw of de liefde tussen twee mensen vastlegde. “Ik zie een man en vrouw in innige liefdesomstrengeling samenkomen.” Zo klonk Cerneüs’ uitleg bij zijn eigen beelden vaak, waarbij zijn kenmerkende stemgeluid en Amsterdamse tongval opvielen.
Daarnaast maakte hij veel beelden in opdracht. Naast de beelden voor het Johnny Jordaanplein maakte hij voor Monnickendam de Palingroker (zie afbeelding hieronder) en de Monnick van Monnickendam. Stilzitten kon ‘ie niet. Ook toen hij al ruimschoots de zeventig was gepasseerd, ging hij vrolijk door. “Ik heb nog twintig opdrachten staan”, zei hij dan.
Als hij niet met beelden bezig was, dan zat hij te praten. Want ‘ouwehoeren’ kon hij als geen ander. Dat moet hij uit de Jordaan hebben geërfd. Op een doorsnee dag kwam er altijd een aantal mensen langs bij zijn atelier in het hart van Monnickendam. Rob trakteerde de bezoeker op koffie of een wijntje en heel veel mooie verhalen. Vaak waren dat verhalen van vroeger, toen ‘ie kattekwaad uithaalde in de Jordaan. Of van later toen hij als volwassene ook kattekwaad uit bleef halen.
Ook toen hij tussen 2008 tot 2013 op pad ging voor het RTV NH-programma Van Zuks Dus, deed hij dat met veel enthousiasme en lol. Met zijn kenmerkende stijl en onverwachte opmerkingen wist hij kunstenaars vaak uit hun comfortzone te halen. Dan kon hij een kunstenaarsechtpaar plotseling vragen “Douchen jullie nog wel eens samen?”, waarop deze in schaterlach uitbarstte.
Cerneüs benaderde de kunstenaars altijd positief. Regelmatig riep hij “Schitterend!” of “Zij kan het hoor!”. Een gevleugelde opmerking van Rob was ook: “Hij legt er zijn hele ziel en zaligheid in”. Zijn enthousiasme en oorspronkelijkheid hadden effect. Op straat werd hij vaak herkend en aangesproken. Door de postbode, de marktkoopman of een student. In een restaurant in Halfweg zat een groep werknemers van de afdeling Riolering Amsterdam te lunchen. Zij herkenden Cerneüs als ‘die man van de kunst op TV Noord Holland’. Daar moest op gedronken worden. Zo werd hij een kunstpaus voor de gewone man en vrouw.
Een paar jaar geleden werd Cerneüs vrouw Gien ernstig ziek en kreeg hij ook het huishoudelijk werk erbij. Ook het koken, wassen en strijken deed hij er blijmoedig bij. Thuis schijnt hij overigens wel een heel andere man te zijn geweest. “Thuis zeg ik geen stom woord. Dan lees ik de krant en zeg ik af en toe ‘ja hoor’ tegen mijn vrouw”. Het is moeilijk voor te stellen als je de praatjesmaker Rob kent. En heel veel mensen kenden hem. Hij was geliefd in Monnickendam en ver daar buiten. Nu is het stil in het atelier in de Tonnesteeg. De beeldhouwer van Monnickendam is niet meer.
Bron: NH Nieuws
